|
Żywy Różaniec
Matka Boża w swoich
objawieniach prosi o odmawianie Różańca Świętego. W Fatimie
oznajmiła dzieciom, że jest Królową Różańca Świętego: Przyszłam
na ziemię, by upomnieć ludzkość, aby ludzie więcej nie
grzeszyli. Niech przestaną obrażać mojego Syna. Niech odmawiają
Różaniec i niech czynią pokutę.
Żywy Różaniec przynosi wiele
korzyści duchowych tym wszystkim, którzy do niego należą. Żywy
Różaniec składa się z Róż, a każda Róża liczy 20 osób.
Wszyscy członkowie Róży
odmawiają codziennie tylko jedną tajemnicę Różańca Świętego. W
ten sposób chociaż każdy odmawia tylko jedno „Ojcze nasz”,
dziesięć „Zdrowaś Maryjo” i jedno „Chwała Ojcu”, rozważając
tylko jedną tajemnicę Różańca Świętego, ma zasługę taką samą,
jakby odmówił cały Różaniec, ponieważ cała Róża, z 20 osób
złożona, rzeczywiście odmawia cały Różaniec.
Święty Jan Paweł II sam
modlił się codziennie na Różańcu i zachęcał innych: Odmawiać
Różaniec to znaczy udać się do szkoły Maryi i uczyć się od Niej,
Matki i Apostołki Chrystusa, jak żyć całkowicie zgodnie z
wymaganiami wiary chrześcijańskiej.
Modlitwa różańcowa jest
modlitwą człowieka za człowieka; jest modlitwą ludzkiej
solidarności, modlitwą wspólną odkupionych, która odbija w sobie
ducha i intencje pierwszej z odkupionych, Maryi, Matki i obrazu
Kościoła; jest modlitwą za wszystkich ludzi świata i historii,
żywych i umarłych, powołanych do tworzenia wraz z nami Ciała
Chrystusa i do stania się wraz z Nim współdziedzicami chwały
Ojca. (św. Jan Paweł II)
Zainspirował on też kardynała
Bergoglio, obecnego papieża Franciszka, do codziennego
odmawiania Różańca.
Historia Stowarzyszenia
Żywego Różańca
Według tradycji Matka Boża
objawiła nabożeństwo Różańca Świętego św. Dominikowi
(założycielowi zakonu dominikanów) w roku 1214 jako środek
wybawienia Europy od herezji.
Od połowy XIX wieku
najbardziej popularną różańcową wspólnotę modlitewną stanowi
Stowarzyszenie Żywego Różańca, założone przez Paulinę Jaricot (1799–1862)
w Lyonie w roku 1826. „Najważniejszą... rzeczą i najtrudniejszą
jest uczynić Różaniec modlitwą wszystkich” – napisała wtedy.
Każdy człowiek może znaleźć w ciągu dnia kilka minut, aby
odmówić dziesiątek Różańca, czyli jedną tajemnicę. Paulina
Jaricot zaczęła organizować piętnastoosobowe grupy, nazwane
później «Żywymi Różami». Każda z osób tworzących Różę
zobowiązywała się do odmawiania jednej tajemnicy, czyli wszyscy
razem odmawiają codziennie cały Różaniec. Wszystkich członków
Róży dotyczy taka sama zasługa jakby odmówili cały Różaniec.
Nieodmówienie tajemnicy nie oznacza grzechu, a utratę
zasługi. Celem Stowarzyszenia Żywego Różańca jest według
Założycielki wspieranie modlitwą, ofiarą duchową i materialną
działań misyjnych Kościoła. Dziełu Pauliny Jaricot udzieliło
poparcia wielu biskupów. Wkrótce papież Grzegorz XVI wydał breve aprobujące
stowarzyszenie. Żywy Różaniec w krótkim czasie rozprzestrzenił
się w całej Francji, a następnie na świecie. Po pięciu latach, w
roku 1831, Paulina Jaricot napisała: „Liczba odmawiających
dziesiątkę Różańca rośnie z niewiarygodną szybkością we
Włoszech, Szwajcarii, Belgii, Anglii i wielu regionach
Ameryki... Wszędzie, gdzie tworzą się piętnastki, można zauważyć
nienotowane wcześniej umacnianie się dobra”. Kilka lat później
dodała: „Stopniowo stajemy się zjednoczeni w modlitwie ze
wszystkimi ludźmi świata”.
Papież Leon XIII w breve z 13
czerwca 1881 roku napisał m.in.: „Paulinie Jaricot ...
zawdzięczamy szczęśliwy pomysł rozdzielenia wśród piętnastu osób
piętnastu dziesiątków Różańca. W ten sposób ... cudownie
rozpowszechniła i uczyniła nieustanną modlitwę do Matki Bożej”.
Gdy kilkadziesiąt lat później
powstały Papieskie Dzieła Misyjne, Żywy Różaniec w naturalny
sposób stał się ich wiernym współpracownikiem.
Rozpoczynając 25. rok swojego
pontyfikatu, św. Jan Paweł II w liście apostolskim zatytułowanym
«Różaniec Dziewicy Maryi» ogłosił Rok Różańca (okres od
października 2002 do października 2003). Ojciec Święty
wprowadził nową część Różańca, Tajemnice Światła, uwzględniające
lata publicznej działalności Pana Jezusa, «aby Różaniec
w pełniejszy sposób można było nazwać streszczeniem Ewangelii».
Odtąd cały Różaniec liczy 20 tajemnic, a Żywe Róże składają się
z 20 osób.
 Tajemnice Różańca Świętego
Poprawne odmawianie Różańca
oznacza odmawianie modlitwy oraz medytację w tym samym czasie.
Dzięki temu odmawianie Różańca jest tak wspaniałym przeżyciem
duchowym. Każda z tajemnic Różańca koncentruje się na jednym
ważnym wydarzeniu z życia Jezusa Chrystusa i jego Matki, Maryi.
Istnieje 20 tajemnic Różańca, które dodatkowo podzielone są na
cztery grupy: Tajemnice Radosne, Tajemnice Światła, Tajemnice
Bolesne i Tajemnice Chwalebne.
Tajemnice Radosne
1. Zwiastowanie
Najświętszej Maryi Pannie
2. Nawiedzenie
świętej Elżbiety
3. Narodzenie
Pana Jezusa
4. Ofiarowanie
Pana Jezusa w świątyni
5. Odnalezienie
Pana Jezusa w świątyni
Tajemnice Światła
1. Chrzest
Pana Jezusa w Jordanie
2. Objawienie
się Pana Jezusa w Kanie Galilejskiej
3. Głoszenie
Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia
4. Przemienienie
Pańskie na górze Tabor
5. Ustanowienie
Eucharystii
Tajemnice Bolesne
1. Modlitwa
Pana Jezusa w Ogrójcu
2. Biczowanie
Pana Jezusa
3. Cierniem
ukoronowanie Pana Jezusa
4. Dźwiganie
krzyża na Kalwarię
5. Ukrzyżowanie
i śmierć Pana Jezusa
Tajemnice Chwalebne
1. Zmartwychwstanie
Pana Jezusa
2. Wniebowstąpienie
Pana Jezusa
3. Zesłanie
Ducha Świętego
4. Wniebowzięcie
Najświętszej Maryi Panny
5. Ukoronowanie
Najświętszej Maryi Panny na Królową nieba i ziemi |
